Een bruiloft met focus op de ceremonie. Dat klinkt best heel logisch toch? Of niet…In mijn zoektocht naar wat ik wil aanbieden als Weddingplanner merk ik dat er in de trouwwereld veel aangeboden wordt voor buiten de ceremonie. De mooiste kaart, de meest unieke trouwfotograaf, de perfecte bruidsjurk en het beste feest ooit. Zonder iemand hiermee voor het hoofd te willen stoten, want de genoemde trouwleveranciers bieden vaak écht goed maatwerk. En toch merk ik dat ik op zoek ben naar andere bruidsparen. Bruidsparen die de ceremonie centraal stellen tijdens deze dag. Die de liefde tijdens de ceremonie willen beleven met elkaar en hun gasten. Daarbij hun tradities en rituelen in ere willen houden. Misschien klinkt het wat ouderwets, maar mijn hart ligt daar. En tuurlijk kan dit gecombineerd worden met een feest en een mooie jurk, maar de hoofdzaak is wat mij betreft de ceremonie en het verbinden met elkaar.
Ben ik dan een Weddingplanner? Of ben ik wellicht meer een trouwambtenaar? Misschien ben ik wel een ceremonieplanner… Ik weet het nog niet precies. Ik weet wel dat mijn hart sneller gaat kloppen
van filmpjes waarbij een diepere betekenis is gelegd in de ceremonie. Van verhalen waarin het bruidspaar, hun geschiedenis en hun tradities duidelijk naar voren komen. Van ceremonies waarin je in
elk aspect de liefde terugvindt. In dat opzicht pas ik misschien beter tussen de trouwambtenaren, dit is wat zij doen. En toch? Het creëren van dit moment tot in de kleinste details, dat is wat
mijn hart raakt. Dat is waar mijn ogen van gaan stralen. Beleving creëren en zien dat mensen hierdoor in hun hart geraakt worden. Beleving…dat is waar ik voor ga. En hoe? Daar kom ik nog wel
achter…
Gisteren heb ik voor mezelf deze ringen gekocht. Niet duur, geen superkwaliteit maar ze staan ergens voor.
Ze staan voor het goud dat ik in handen heb met de talenten en gaven die ik gekregen heb.
Voor de schittering die ik hoop te brengen in anderen hun ogen.
2 stuks om mezelf eraan te herinneren dat ik verbinding wil brengen overal waar ik ga.
En waarom om mijn wijsvinger? Omdat ik mezelf mag zijn. Ook al doe ik het allemaal net even anders.
Reactie schrijven